അങ്ങനെ ആ ശുഭ ദിനം വന്നെത്തി. നല്ല പെണ്‍പിള്ളേരെ മാത്രം വഴിയില്‍ കാണുന്നതിന്‍ വേണ്ടി ഡയ്‌ലി ഒരു മിനിട്ട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ഞാന്‍ അന്ന് രാവിലെ അഞ്ച് മിനുട്ട് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചൂട്ടാ..!!!! അന്നെന്റെ വക ഡിഷ് പാല്‍ പായസമായിരുന്നു. ഓഫീസില്‍ എത്തിയപ്പൊ കണ്ടത്, ബീഫ് ഉലര്‍ത്തിയത്, മലര്‍ത്തിയത്, കമിഴ്ത്തിയത്…ചിക്കന്‍ കാടായി, മലയായി…എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് നമ്മുടെ ആള്‍‌ക്കാര്‍ കൊണ്ട് വന്ന വിഭവങ്ങളായിരുന്നു.അങ്ങനെ പരിപാടി തുടങ്ങി. കൊണ്ട് വന്ന് ഭക്ഷണം എല്ലാരും പങ്കിട്ട് കഴിച്ചു. അതു കഴിഞ്ഞതും ഒരു അനൌന്‍സ്മെന്റ് “ഇനി താങ്ക്സ് ഗിവിങ്ങിന്റെ സമയം”.ഇത് കേള്‍ക്കേണ്ട താമസം, ഞങ്ങള്‍ പല വഴിക്കായി ഓടി.“മോളേ..ചേട്ടന്‍ വരണുണ്ട്രീ….”
ഷേക്ക് ഹാണ്ട് നാളെയും കൊടുക്കാം, പക്ഷെ “ഹഗ്ഗിങ്സ്..!അന്നാരെയൊക്കെ ഹഗ് ചെയ്‌തന്ന് ഒരു ഓര്‍മ്മയുമില്ല, എങ്കിലും അഡ്‌മിന്‍ സെക്ഷനിലെ സുന്ദരിയായ ജൂലിയക്ക് ഞാന്‍ ഒരു എട്ട് തവണ എങ്കിലും ഹഗ്ഗിങ്സ് കൊടുത്ത് കാണും.ഒടുവില്‍ മാനം തെളിഞ്ഞു, അന്തരീക്ഷം ശാന്തമായി.എങ്കിലും ഹഗ്ഗിങ്സ് വാങ്ങാന്‍ ഇനി ആരെങ്കിലും മറന്ന് പോയൊ എന്ന് തോന്നിയതിനാലാവം ഞങ്ങള്‍ ഒരു അവസാന വട്ട പരതല്‍ നടത്തി….”ശ്ശേ”…
ഇതിന്റെയൊക്കെ മധുരസ്മരണയില്‍ പിറ്റെ ദിവസം ഓഫീസിലെത്തി. രെഞ്ചിത്തിനെ കാണാനായ് “വെറുതെ“ അട്മിനില്‍ ചെന്നു. എന്നെ കണ്ടതും അവന്‍ പറഞ്ഞു…“ഡാ…ജൂലിയ ഇല്ല.. അവള്‍ സിക്കാ..നല്ല ശരീരം വേദന എന്ന്…”
ഒരു വളിച്ച ചിരിയുമായ് തിരിച്ച് നടന്ന ഞാന്‍ പക്ഷെ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞ് പോയി, “ഹൊ..ഈ എന്റെ ഒരു കാര്യം…ഒടുക്കത്തെ ഹഗ്ഗിങ്ങല്ലായിരുന്നോ”
അടിക്കുറിപ്പ് : ഇതില്‍ ചിലത് കയ്യില്‍ നിന്നിട്ട നമ്പരുകളാണ്‌ . ജൂലിയയ്ക്ക് വേറെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാല്; അതിന്റെ ഉതരവാദി ഞാനല്ല എന്നു കൂടി പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ...
No comments:
Post a Comment